علی عبدی - دکترای عمران – راه وترابری ، عضو هیات علمی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه بین المللی امام خمینی
حجت شمسی - دانشجویی کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش راه وترابری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات شاهرود

میله های پایدار کننده بتن در روسازی بتنی درزدار در درزهای عرضی به منظور بهبود ظرفیت ساختاری در درزها با انتقال بار ترافیک اعمال شده بر اسلب به اسلب مجاور نصب می شوند. علاوه بر این، وجود میل ههای پایدار کننده بتن م یتوانند به کاهش گسیختگی و پمپ زنی کمک کنند. عملکرد صحیح میل ههای پایدار کننده بتن را م یتوان در زمانی انتظار داشت که به درستی در بتن نصب شوند. با این حال میل ههای پایدار کننده ممکن است به سادگی در طول جایگذاری بتن، به شکلی ناصحیح اختصاص داد و خطاهای نصب میله پایدار کننده بتن ممکن است شکست های روسازی همانند ترک و ورقه ورقه سازی را تحریک کنند. اثرات عواملی همانند ضخامت روسازی، مدول ارتجاعی بتن، شیب دمای عمودی، مشخصه اتصال بین بتن و میله پایدار کننده و عمق انتقال عمودی میله پایدار کننده براحتمال رخداد تر کها وجود دارد. دلایل اصلی ترک های طولی در درزها مرتبط با تغییر عمودی میله پایدار کننده بتن و خمیدگی اسلب روسازی بتنی درزدار به دلیل بار محیطی بود هاند. به منظور کاهش ترک طولی در اتصالات، میله های پایدار کننده بتن بایستی در عمق میانی اسلب نصب شوند و هنگام نصب میل ههای پایدار کننده بتن بایستی مراقب بود تا از انتقال عمودی خودداری کرد.

میله پایدار کننده (داول) بتن، روسازی بتنی درزدار، ضخامت روسازی