شهرام موسوی - عضو هیات علمی گروه عمران، دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ، ، ایران
سعید ایمانی - کارشناس ارشد مهندسی سوانح، ستاد بحران شهرداری تبریز
صادق واعظی - عضو هیات علمی گروه عمران، دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ، ، ایران

شهرها به عنوان کانون های اصلی تمرکز جمعیت و داشتن شرایط پیچیده اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و زیست محیطی به شدت ریزی و توجه بیشتر به زیرساختهای حیاتی و به خصوص مدیریت آب شهری می-باشند. زلزله به عنوان یکی از نیازمند برنامه سوانح طبیعی، بخش های مختلف سیستم تامین آب شهری را تهدید نموده و ممکن است اثرات جبران ناپذیری در سیستمهای تامین و توزیع آب بگذارد. در این تحقیق از مدل HZAUS- 4 MR برای بررسی آسیب پذیری شبکه آب شهری در برابر خطر زلزله استفاده گردید. چهارچوب این مدل دارای شش گام و شامل مشخص کردن اجزای سیستم، تعیین شدت زلزله احتمالی، تخمین اثر زلزله بر هر یک از اجزای سیستم، تخمین نیازهای آبی مردم و سایر بخش ها در طول و پس از زلزله، تعیین ظرفیت سیستم آبرسانی جهت پاسخگویی به نیازها و تعیین اجزای مهم و کلیدی شبکه است. برای نشان دادن مراحل ارزیابی از سیستم آب شهری میانه به دلیل قرار گرفتن در مجاورت گسلهای فعال به عنوان مطالعه موردی استفاده شد. میزان آسیب پذیری شبکه های تولید، انتقال و توزیع، مخازن ذخیره، ایستگاه های پمپاژ و چاههای آب بررسی و محاسبه گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در صورت وقوع زلزله شدید در اثر فعالیت گسل میانه یا سایر گسلهای موجود منطقه ممکن است به تعداد 204 مورد شکست و 506 مورد نشتی در شبکهآب شهری میانه رخ دهد و کارایی شبکه فوق العاده کاهش مییابد. رویکرد ارائه شده در این تحقیق، می تواند به عنوان یک ابزار مدیرتی برای مقاوم سازی سیستمهای تامین آب شهری در برابر خطر زلزله بکار گرفته شود تا در زمان وقوع زلزله خسارات وارده به کمترین مقدار کاهش یابد

آب شهری، زلزله، آسیب،HAZUS، 4MH