مریم عبدالله زاده - دانشجوی دکتری منابع آب دانشگاه تبریز
احمد فاخری فرد - استاد گروه مهندسی آب دانشگاه تبریز

روش های متعددی هم چون مدل سری های زمانی، شبکه های عصبی مصنوعی، منطق فازی، نروفازی و برنامه ریزی ژنتیک برای برآورد ارتفاع سطح ایستابی به کار می رود. در تحقیق حاضر از روش های در تحقیق حاضر از روش های برنامه ریزی ژنتیک و نروفازی جهت پیش بینی ارتفاع سطح ایستابی آبخوان دشت عجب شیر در دوره آماری 1380 تا 1390 استفاده شده است. جهت مدل سازی ارتفاع سطح ایستایی از ارتفاع سطح ایستابی یک ماه قبل، بارش یک ماه قبل و مصارف دو ماه قبل استفاده شد 80 درصد داده ها برای مرحله آزمایش و 20 درصد داده ها برای مرحله صحت سنجی بکار گرفته شد و نتایج براساس شاخص های آماری جذر میانگین مربعات خطا، ضریب همبستگی و معیارنش ساتکلیف مورد بررسی قرار گرفت.

نروفازی، برنامه ریزی ژنتیک، ارتفاع سطح ایستابی، دشت عجب شیر