اثر مصرف علف کش در مراحل رشدی گندم (.Triticum aestivum L) بر عملکرد و اجزاء عملکرد آن

این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در گرگان اجرا شد تا تاثیر متقابل علف کش های دو منظوره و مراحل رشدی گندم را بر عملکرد و اجزا عملکرد آن تعیین کند. فاکتورها در دو سطح و شامل علف کش و مرحله رشدی گندم بودند. علف کش ها شامل 1-سولفوسولفورون+ متسولفورون متیل (توتال) 45 گرم در هکتار، 2- یدوسولفورون+ مزوسولفورون+ مفن پایردی اتیل (شوالیه) 400 گرم درهکتار، 3 -یدوسولفورون+ مزوسولفورون+ مفن پایر دی اتیل(آتلانتیس) 1.5 لیتر در هکتار ، 4 - سولفوسولفورون (آپیروس) 28 گرم درهکتار، 5- تری بنورون متیل (گرانستار) 20 گرم در هکتار بعلاوه کلودینافوپ پروپارژیل (تاپیک) 0.8 لیتر در هکتار بودند . مراحل رشدی گندم 2تا 3برگی، پنجه زنی، گلدهی و رسیدگی فیزیولوژیکی آن درنظر گرفته شدند. آنالیز داده ها با نرم افزار SAS نسخه 9.1 و میانگین تیمارها با آزمون چند دامنه ای دانکن مقایسه شدند. با مقایسه میانگین ها، علف کش شوالیه در مرحله 2 تا 3برگی گندم با بیشترین درصد کاهش تعداد سنبله گندم، تاثیر معنی داری داشت. علف کش شوالیه در مرحله 2 تا 3برگی گندم با 65.3 درصد کاهش در تعداد دانه در سنبله گندم، تاثیر معنی داری نداشت. علف کش شوالیه در مرحله 2 تا 3برگی گندم و آتلانتیس در مرحله گلدهی گندم با بیشترین درصد کاهش وزن هزار دانه گندم، تفاوت معنی داری را با تیمارهای دیگر نشان دادند. علف کش شوالیه در مرحله 2تا 3برگی گندم با 4.72 درصد کاهش عملکرد دانهگندم، تاثیر معنی داری داشت.