بررسی تاثیرعوامل اقلیمی برگردشگری روستایی (نمونه موردی روستای حریر شهرستان دالاهو)

امروزه گردشگری، به یکی از مهمترین فعالیت های اقتصادی در سراسر جهان تبدیل شده است. بی تردید این صنعت درقرن آینده یکی از مهمترین شاخص های اقتصادی هر کشوری خواهدبود. گردشگری روستایی یکی از شاخه های فرعی صنعت گردشگری است که عده ای آن را بخشی از بازار گردشگری وعده ای دیگر سیاستی برای توسعه روستایی قلمداد می کنند. اکنون که روستاییان ما با مشکلاتی همچون بیکاری، بهره وری پایین کشاورزی، مهاجرت روزافزون به شهرها و حاشیه نشینی مواجه اند، توسعه گردشگری روستایی می تواند در جهت رفع این معضلات مؤثر باشد و چونان نوشدارویی باعث تجدید حیات روستاها شود . در این پژوهش با استفاده از شاخص اقلیم آسایش گردشگری Tourism climate index و همچنین با استفاده از امکانات GIS در میان یابی، تعمیم داده های نقطه ای به پهنه ای و ترکیب نقشه ها، زمان های مساعد جهت حضور گردشگران در روستای حریر مشخص شده است. داده های مورد استفاده در این پژوهش مربوط به میانگین هفت پارامتر اقلیمی در ایستگاه های سینوپتیک و کلیماتولوژی درون و اطراف استان کرمانشاه در سال 1390 بوده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد، ازنظرشاخص اقلیم گردشگری TCI ماه های اردیبهشت،خرداد،تیر،شهریورومهر شرایط ایده آل و رتبه ای بالا بوده که این شرایط نشان دهنده بهترین ماه های سال از لحاظ اقلیمی برای حضور گردشگر درروستای حریر می باشد. همچنین وضعیت شاخص اقلیم آسایش گردشگری روستای حریر در ماه مرداد عالی و مطلوب بوده، درماه فروردین با شروع فصل بهار و افزایش دما، کاهش میزان بارش و تعدیل هوا و همچنین درآبان با شروع فصل پاییزاین روستا از شرایط نسبتا خوبی برخوردار می باشد. در ماه های بهمن و اسفند وضعیت توریسم و گردشگری درحدمرزی قرار داشته و در نهایت در ماه های آذر و دی شاخص اقلیم آسایش گردشگری روستای حریر دارای رتبه ای نامطلوب می باشد.

Keywords:

گردشگری روستایی , روستای حریر , TCI