اثرات اینوکلوم باکتریایی محرک رشد گیاهی (PGPRs) بر میزان رشد اولیه ارتفاعی نهال استبرق

در جهان پیشرفته امروز تهدیدات بیوتروریسمی از جمله اگروتروریسم و مشکلات بیولوژیک ناشی از آن شامل مبارزه با آفات، بیماریها و اقدامات قرنطینه ای یکی از موارد جدی و خیلی مهم در تولیدات کشاورزی و منابع طبیعی است که بایستی با تکیه بر نقش پدافند غیرعامل همراه با آموزش و بستر سازیهای مناسب با شتاب هر چه بیشتر به مقابله با تهدیدات زیستی پرداخت. بدین منظور گونه مورد مطالعه، استبرق (.Calotropis procera Ait) از تیره استبرقیان (Asclepiadaceae) درختجه ای دائمی و چندساله که در بسیاری از نواحی گرم بیابانی جنوب غربی آسیا و ناحیه مدیترانه تا سواحل آفریقا همچنین در جنوب ایران پراکنش دارد. استبرق گونه ای اقتصادی و منحصر به فردی است که در جنگل کاری و احیای اراضی تخریب یافته در مناطق خشک و بیابانی به خصوص در جنوب کشور نقش مهمی داشته و نیز دارای اهمیت های صنعتی، پزشکی و مواد دارویی ویژه ای می باشد. با توجه به حساسیت استقرار نهال این گونه، تحقیق حاضر در صدد بهبود صفات رشد اولیه ارتفاعی آن با استفاده از میکروارگانیسم های ریزوباکتریایی محرک رشد گیاهی است. این آزمایش با 4 سطح تلقیح ریزوباکتریایی (شاهد، سودوموناس پوتیدا، آزوسپریلوم لیپوفروم، ازوتوباکتر کروکوم) با چهار تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تلقیح ریزوباکتریایی اثر معنی داری (Sig≤0.05) بر رشد اولیه ارتفاعی نهال استبرق در مقایسه با شاهد دارد. به طوریکه مقایسه میانگین دانکن،. بیشترین رشد اولیه ارتفاعی را در تلقیح ریزوباکتر سودوموناس پوتیدا نشان داد. بنابراین پیشنهاد میشود که از اینوکلوم باکتری های محرک رشد گیاهی (PGPRs) به عنوان یک رهیافت نوین، در بهبود صفات مورفولوژیکی نهال گونه دارویی و صنعتی استبرق در راستای به فعلیت رساندن نقش پدافند غیرعامل در جنگلکاری پایدار و دوستدار محیط زیست در مناطق خشک جنوب کشور مورد توجه و پژوهش بیشتری قرار گیرد.

Keywords:

استبرق (.Calotopis procera Ait) , باکتری محرک رشد گیاهی , رشد اولیه , پدافند غیرعامل