بررسی اثر باکتری های محرک رشد گیاه در شرایط تنش شوری بر برخی صفات فیزیولوژیکی گیاه لوبیا

به منظور بررسی اثر تنش شوری و باکتری های محرک رشد گیاه بر برخی صفات فیزیوژیکی گیاه لوبیا، آزمایشی به صورت گلخانه ای در مزرعه ی تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، واقع در ماهدشت، در سال زراعی 90-1389 به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی، در چهار تکرار انجام گرفت. پنج سطح باکتری شامل عدم تلقیح (شاهد)، ریزوبیوم، مخلوط ریزوبیوم و سودوموناس، مخلوط ریزوبیوم و آزوسپریلوم و مخلوط ریزوبیوم، آزوسپریلوم و سودوموناس به عنوان فاکتور اول و سه سطح غلظت شوری با استفاده از کلرید سدیم شامل صفر (شاهد)، 75 و 150 میلی مولار به عنوان فاکتور دوم بودند. تنش شوری موجب انتقال مقدار زیادی نمک به برگ های توسعه یافته و ریشه های گیاه شد بطوریکه مقدار سدیم اندازه گیری شده در ساقه و ریشه در تیمار شاهد نسبت به تیمار های تلقیح باکتری، افزایش قابل ملاحظه ای داشت. استفاده از باکتری های محرک رشد گیاه، تأثیر معنی داری در مقدار آنزیم های مرتبط با مقاومت به شوری گیاه داشت؛ بطوریکه بشترین مقدار آنزیم های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دسیموتاز و کاتالاز در تیمار مخلوط سه باکتری و کمترین آنها در تیمار شاهد مشاهده شد. همچنین مقدار مالون دی آلدئید و دی تیروزین اندازه گیری شده در تیمار تلقیح باکتری ها کمتر از تیمارشاهد بود.

Keywords:

آزوسپریلوم , دی تیروزین , ریزوبیوم , سدیم , سوپر اکسید دسیموتاز , سودوموناس , شوری , کاتالاز , گلوتاتیون پراکسیداز , لوبیا و مالون دی آلدئید