الهه فرمنش - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد
محمود شور - عضو هیئت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
علی گزانچیان - استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

گیاه با ارزش و بومی کور به صورت خودروی، روی پرتگاه های سنگ لاخی، در اکوسیستم های خشک ساحلی با تحمل بادهای شدید و در اکوسیستم های بیابانی گرم و خشک رشد می کند و چون توانایی بیشینه ساختن جذب عناصر غذایی از خاک را دارا می باشد، ویژگی های یک گیاه تطابق یافته با خاک های فقیر از عناصر غذایی و رطوبت را از خود بروز می دهد. مصارف و فواید فراوان این گیاه عبارتند از: تغذیه از قسمتهای مختلف آن مثل گل، ساقه، جوانه گل، میوه و ریشه گیاه، مصارف دارویی، حفاظت از خاک در برابر فرسایش و حفظ ذخیره رطوبتی خاک. گیاه کور به دلیل دارا بودن خواب وجوانه زنی دشوار وعدم شناخت ومطالعه کافی، کمتر مورد توجه قرار گرفته و آزمایشات اندکی برای حذف خواب بذر در این گونه گران بها و کارامد انجام شده است. به این منظور جهت بررسی انواع خواب وراه های شکستن آن تحقیقی درسال 1391-1390 در آزمایشگاه دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گردید وبه بررسی خواب های فیزیکی وفیزیولوژیکی گیاه کور پرداخته شد، نتایج تحقیقات نشان داد خوابدر این گیاه به تنهایی وابسته به پوسته وعوامل فیزیکی نیست به طوری که در آزمایشات مربوط به خواب فیزیکی، درصد جوانه زنی به حدود 17 درصد رسیدکه در تیمار با آب جوش 80 درجه سانتی گراد، حاصل شد، در تیمارهای خراش دهی وسپس تیمار با اسید جیبرلیک (400ppm) جوانه زنی به حدود 60 درصد رسید.

درصد جوانه زنی ،سرعت جوانه زنی، اسیدجیبرلیک