اولویت بندی موانع موجود در پذیرش فناوریهای حفاظت از خاک توسط دامداران استان سمنان

مدیریت خاک به عنوان مهمترین تکنیک حفاظت از خاک و بهبود کیفیت خاک برای امنیت غذایی، کاهش سطوح فقر، افزایش کمی و کیفی محصولات زراعی، توسعه پایدار و در کل بهره وری اراضی کشاورزی مدنظر می باشد. یکی از مهمترین عوامل دستیابی به مدیریت مناسب خاک استفاده ازفناوریهای حفاظت خاک است. این مطالعه باهدف تعیین عوامل موثر بر عدم پذیرش فن آوریهای حفاظت از خاک ازدیدگاه دامداران در استان سمنان انجام شد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی توسعه ای گذشته نگر و کمی و ازنظرروش تحقیق نیز علی- ارتباطی می باشد. برای انتخاب نمونه های تحقیق از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شد. برای اندازه گیری اعتبار یا پایائی ابزار تحقیق از مطالعه مقدماتی پرسشنامه و با روش آلفای کرونباخ استفاده شده که طی آن تعداد 30 پرسشنامه دراستان تهران تکمیل وسپس میزان دقت آن بااستفاده ازآزمون کرونباخ آلفا محاسبه گردیدکه آلفای پرسشنامه مذکور 0/89 بدست آمد یافته هانشان داد بین متغیرپذیرش فن آوریهای خاک بامیزان نامناسب بودن اراضی دراختیار درسطح 95 درصد، رابطه معنی دارغیر مستقیم وجود دارد. نتایج نشان داد مهمترین موانع ومشکلات کشاورزان درراستای پذیرش فناوریهای حفاظت خاک به ترتیب عدم توان بکارگیری فن آوریها بدلیل گرانی، عدم توان بکارگیری فن آوریها بدلیل عدم آگاهی و کمبود آگاهی لازم از عوامل محافظت کننده از خاک می باشد. همچنین عدم بکارگیری توسط سایرکشاورزان، پیچیدگی فناوریهای ارائه شده و به صرفه نبودن کشاورزی اهمیت کمتری در پذیرش فناوریهای حفاظت خاک دارند.

Keywords:

خاک , مدیریت خاک , فناوریهای حفاظت خاک , دامداران , استان سمنان