کاهش آلودگی های محیط زیست با استفاده از قارچ میکوریزا با کاهش مصرف کود های شیمیایی فسفر و پتاسیم

به موازات افزایش روز افزون جمعیت بر روی کره زمین، نیاز به غذا و محصولات کشاورزی افزایش می یابد. استفاده از مواد شیمیایی مانند انواع کودهای شیمیایی و سموم مختلف برای افزایش تولید اراضی کشاورزی در سالیان اخیر علاوه بر هزینه بالا، خسارت عمده ای را به محیط زیست وارد نموده که نتیجه آن آلودگی خاک و آب و مسمومیت جانداران است. پیدایش این مسئله ضرورت تجدید نظر در روشهای افزایش تولید را بیش از پیش روشن میسازد. در این خصوص مدد گرفتن از طبیعت بهترین راه ممکن است. استفاده از کودهای زیستی به منظور بهبود سطح حاصلخیزی خاک، افزایش قابلیت جذب عناصر غذایی و نیز تامین سلامت گیاه از بهترین شیوه های علمی برای کمک به پایداری تعادل سیستم زنده خاک و پیشگیری از خطر تراکم آلاینده های شیمیایی در محیط زیست محسوب شده و گام مهمی در جهت رسیدن به کشاورزی پایدار است. در این مقاله در مورد نقش قارچهای میکوریز به عنوان یک نوع کود زیستی در افزایش تولیدات کشاورزی همراه با حفظ محیط زیست بحث شده است. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در شرایط کنترل شده خاک درنظر گرفته شد. تیمارها شامل مصرف کود شیمیایی فسفر، به شکل فسفات آمونیوم در 3 سطح بترتیب 50، 0، 100 کیلوگرم در هکتار، کود شیمیایی پتاس، از نوع سولفات پتاسیم در دو سطح بترتیب 100،0 کیلوگرم در هکتار و تیمار میکوریزا در دو سطح ،عدم مصرف و مصرف درنظر گرفته شدند.. بر اساسنتایج، استفاده از قارچ های میکوریزا منجر به افزایش عملکرد شده که علاوه بر افزایش عملکرد، از آلودگی شیمیایی حاصلاز استفاده از کود شیمیایی جلوگیری کرد. در واقع کاربرد تلفیقی کودهای زیستی و شیمیایی ضمن تولید بیشترینعملکرد، مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد.

Keywords:

میکوریزا , ذرت , عملکرد , فسفر , پتاسیم