عباس علی پناه - دانشجوی دکتری زراعت دانشگاه زابل
محمد گلوی - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل
احمد ابراهیمی - دانشجوی دکتری زراعت دانشگاه زابل و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایرانشهر
جواد محمودی - دانشجوی دکتری زراعت دانشگاه زابل

افزایش عملکرد در واحد سطح از مدت ها پیش هدف پژوهش ها و فعالیت های دانشمندان بوده است. در این راستا دوفرآیند کلی افزایش عملکرد از طریق تاثیرات ژنوتیپ و مدیریت زراعی وجود دارد. در این تحقیق سعی بر آن است تاپیشرفت های حاصل از این فعالیت ها مورد بررسی قرار گیرند. مطالعات متعدد نشان داده اند که افزایش عملکرد گندمعمدتاً ناشی از افزایش تعداد دانه در هر سنبله و افزایش کود پذیری می باشد. افزایش کود پذیری بدون ایجاد ورس باعثتولید بالاتر مزرعه شد. سایر عوامل مدیریتی ازجمله تناوب و مدیریت زمان کاشت و عملیات تهیه بستر کاشت نیز در اینامر تأثیر گذار بوده اند. استفاده از روش های پیشرفته در کاشت گندم می تواند باعث یکنواختی در پراکندگی بذر در واحدسطح شده که این موضوع می تواند باعث صرفه جویی در مصرف بذرو کاهش بسیاری از مشکلات بعد از کاشت از جملهرقابت برای استفاده از ذخیره آبی و مواد غذایی خاک و کاهش مشکلات بر داشت مکانیزه و در نهایت باعث افزایش تولیدمحصول گردد.

گندم، مدیریت زراعی، افزایش تولید ، بهبود عملکرد و اجزای عملکرد