منصور فاضلی رستم پور - دکترای فیزیولوژی گیاهان زراعی و مربی مرکز آموزش شهید خیابانیان وابسته به دانشگاه جامع علمی کاربردی (مکاتبه کننده)
حمیدرضا گنجعلی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان.

تنش خشکی یکی از مهم ترین مشکلات تولید گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان می باشد. کاربردبرخی مواد، نظیر پلیمرهای سوپرجاذب در خاک، باعث افزایش ماندگاری آب در خاک و در نتیجه کاهش مصرف آب و آبشویی کودها می گردد. این مواد می تواننداثرات تنش کم آبی بر گیاه را کاهش داده و منجر به افزایش عملکرد در مناطقخشک و نیمه خشک گردند. به منظور بررسی تاثیر سوپرجاذب در شرایط تنش آبی بر روی عملکرد، اجزای عملکرد وبعضی ویژگی های فیزیولوژیک ذرت، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند انجام گردید. تیمار رژیم آبیاری با سه سطح (I(1)=100, I(2)=70 و I(2)=40 درصد تامین نیاز آبی گیاه) به عنوان کرت اصلی و مقادیر سوپرجاذب با چهار سطح (شاهد=(S(3)=75, S(2)=35, S(1= و S(4)=105 کیلوگرم در هکتار) به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شد. نتایج این آزمایش نشان داد که تنش آبی و سوپرجاذب تاثیر معنی داری بر عملکرد دانه و کارآیی مصرف آب داشت. بیشترین عملکرد دانه و کارآیی مصرف آب مربوط به تیمار (I(1 و 105 کیلوگرم سوپرجاذب در هکتار و کمترین عملکرد دانه و کارآیی مصرف آب مربوط به تیمار (I(3 و عدم استفاده از سوپرجاذب بود. به نظر می رسد، سوپرجاذب با کاهش اثرات منفی تنش آبی بر گیاه، باعث افزایش عملکرددانه شده باشد. بنابراین هر عاملی که باعث افزایش عملکرد دانه شود، بر کارآیی مصرف آب نیز تاثیر مستقیم دارد.

پلیمر سوپرجاذب، Superab A200، دوام سطح برگ، سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ