رضا اولاد - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول-
فریدون فتوحی - استادیار گروه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
سید علاء الله سیادت - استاد گروه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول

امروزه با مطرح شدن کشاورزی پایدار، استفاده از کودهای حیوانی و زیستی در بسیاری از مناطق دنیا گسترش یافته است.این تحقیق بهمنظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک، دامی و شیمیایی بر عملکرد کمی و کیفی لوبیا چشم بلبلی در مزرعهتحقیقاتی جهاد کشاورزی شهرستان دره شهر انجام شد. آزمایش بصورت فاکتوریل، در قالب طرح پایه بلوک های کاملتصادفی، با 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل کود دامی در دو سطح (مصرف کود دامی به میزان 35 تن در هکتار و عدم مصرف آن) و فاکتور دوم کود اوره در 3 سطح شامل صفر، 18/5 و 37 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، فاکتور سوم شامل کود بیولوژیک (نیتروکسین)در دو سطح (عدم تلقیح و تلقیح به میزان 1 لیتر به ازای 60 کیلوگرم بذر) بود. نتایج نشان داد که مصرف هر یک از کودهای بیولوژیک، شیمیایی و دامی تأثیر معنی داری بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت،درصد پروتئین و عمکرد پروتئین دانه داشت. با مصرف کود بیولوژیک نیتروکسین، عملکرد دانه، به مقدار 1868 کیلوگرم در هکتار و پروتئین دانه به مقدار 24/98 بدست آمد که نسبت به حالت عدم مصرف بترتیب 21 و 8 درصد افزایش داشت. با مصرف کود دامی، عملکرد دانه به مقدار 1871/2 کیلوگرم در هکتار بدست آمد که نسبت به حالت عدم مصرف 8 درصد افزایش داشت. با مصرف 37 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار، عملکرد دانه به مقدار1914/9 دانه به مقدار 24/2 درصد بدست آمد که نسبت به پایینترین سطح مصرف، بترتیب 25 و 11 درصد افزایش داشت. در مورد اثر متقابل کود نیتروژن و کود بیولوژیک، بیشترین و کمترین عملکرد دانه، بهترتیب در تیمار تلقیح بذور با کود نیتروکسین + مصرف 37 کیلوگرم نیتروژن و عدم تلقیح بذور +عدم مصرف کود نیتروژن، به مقدار 1979/4 و 1361/8 کیلوگرم در هکتار بدست آمد.

لوبیا، نیتروکسین، نیتروژن، پروتئین