اثر عمق کاشت بذر بر سبز شدن گیاهچه دو گونه شقا یق

از آنجا که کاربرد مداوم علف کشها سبب ایجاد مقاومت در علف هرز می شود، لذا برای کاهش هزینه ها و دستیابی بهعملکرد و کیفیت بالاتر محصولات زراعی ابتدا نیاز به شناسایی دقیق بیولوژی و سیکل زندگی علف هرز می باشد تا باشناخت کافی از بیولوژی آن، با هزینه کمتر و با روشهای اکولوژیک و مدیریت پایدار با آن مبارزه و کنترل کرد، لذا در یک آزمایش گلخانهای اثر عمق کاشت بر جوانهزنی و سبز شدن دو گونه شقایق (P. rhoeas و Papaver dubium) در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1391 بررسی شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار عمق کاشت شامل کاشت بذر در اعماق 0، 0/5، 1،2، 3، 4 و 5 سانتیمتر خاک در 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که عمق کاشت، سبز شدن دو کونه شقایق را تحت تاثیر قرار داد به طوری که گونه P.rhoeas در دامنه اعماق کاشت از صفر تا 4 سانتی متر قادر به سبز شدن بوده و حداکثر سبز شدن ( 66 درصد) در بذوری که در عمق 0/5 سانتی متری خاک کشت شدند، مشاهده شد. در گونه P.dubium نیز حداکثر سبز شدن (58/70 درصد) در عمق 0/5 سانتیمتری مشاهده شد. در هر دو گونه هیچ گیاهچه ای در عمق بیش از 4 سانتیمتر سبز نگردید. این نتایج نشان می دهد که با انجام عملیات خاک ورزی می توان بذور این علف های هرز را به اعماق بیش از 4 سانتیمتری منتقل کرد و از جمعیت آنها در گیاه زراعی بعدی جلوگیری کرد.

Keywords:

شقایق , اکولوژی علف هرز , عمق کاشت , سبز شدن