احمد میرزاکوچک خوشنویس - دکترای مرمت بناهای تاریخی، استادیار پژوهشگاه میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری
فرشاد بازوندی - کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات بروجرد، گروه معماری و شهرسازی، بروجرد
مهرداد شهبازی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات بروجرد، گروه معماری و شهرسازی، بروجرد، ایران

در این پژوهش مقایسهای بین سازگاری بناها با سبکهای مختلف در کنار هم پرداخته شده که کدام سبک با کدام زمینه سازگارتر است؛ سوالات اصلی تحقیق این است که سطح ارتباط مردم با بنا، درکدامیک از گروهها بیشتر میباشد. به منظور پاسخ به سوال، از میان سبکهای پست مدرن، کلاسیک، مدرن و هایتک هر کدامبنایی به عنوان زمینه انتخاب و در کنار هر بنا با سبک خاص خود بنایی دیگر با چهار سبکپست مدرن، کلاسیک، مدرن و هایتک برای سازگاری قرار گرفته است واین سبکها ازنظر شاخص ادراک سازگاری، در پنج سطح خیلی مخالف، مخالف، بیتفاوت، موافق و خیلی موافق، از نمره 1 تا 5 ارزیابی شدهاند به دین صورت که 1پایینترین و 5 بالاترین نمره را دارا بوده است. در این پژوهش از روش تحلیلی توصیفی استفاده شده است؛ روش گردآوری اطلاعات به صورت ترکیبی از روش میدانی و روش کتابخانهای بوده و با استفاده از ابزار پرسشنامه، که جامعه آماری این پژوهش را 66 دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه علوم و تحقیقات بروجرد تشکیل دادهاند و از این تعداد 55 نفر دانشجوی کارشناسی معماری طبق جدول مورگان به این سوالات جواب دادهاند و نیز تعداد 42 نفر دانشجوی زن و 55 نفر دانشجوی مرد به طور همزمان پرسش صورت گرفت است. سوالات طراحی شده بر اساس نمایش تصاویری میباشد که در پرسشنامه در اختیار دانشجویان قرار گرفته است. فرضیات تحقیق بدینگونه در نظر گرفته شده که بناهای هم سبک، سازگاری بیشتری نسبت به دیگر سازگاریهای نشان داده شده دارند، در همین راستا پس از تحلیلهای صورت گرفته به عنوان نتیجه مشخص شد که فرض اولیه تحقیق صحیح بوده است؛ اما در سبکهای پست مدرن و مدرن و هایتک این سازگاری با هم مثبت بوده و در معماری کلاسیک این سازگاری منفی بوده است و همچنین بنا با زمینه کلاسیک تنها با سبک کلاسیک سازگاری دارد.

سازگاری، معماری زمینهگرا،کلاسیک، پست مدرن