بررسی تأثیر شرایط اقلیمی در شکل معماری مساکن بومی پایدارا مطالعه موردی : روستای ارنگه شهرستان آسارا

مقایسه اقلی مهای مناطق مختلف ایران با در نظر گرفتن شکل معماری شهرسازی موجود در آ نها حاکی از این است که شرایط اقلیمی به نوعی یکی از عوامل اصلی در شک لگیری نوع مساکن بومی هست. به همین علت طراحی اقلیمی و معماری بومی مورد توجه معماری پایدار قرار گرفته است . استان البرز از لحاظ اقلیمی دارایتنوع زیادی هست و روستای ارنگه منطق های خوش آب و هوا و سرسبز هست که در کیلومتر هجده جاده کرج به چالوس با جاده ای فرعی بافاصله دو کیلومتر از بخشآدران جداشده و در دل رشته کوه های البرز مرکزی واقع شده است. هدف از این تحقیق شناخت ویژگی های شاخص اقلیمی حاکم بر منطقه و تأثیرات آن بر معماری سنتی روستای ارنگه هست. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی بوده و از روش میدانی برای عکاسی ، مصاحبه با ساکنین روستا و افراد مطلع و ... استفاده شده است.بررسی ها نشان می دهد که ساخت و سازهای مساکن در روستای ارنگه به دو صورت هست یکی ساختمان های سنتی و قدیمی و دیگری ساختمان های نوساز که البته درشک لگیری معماری بناها سنتی ، شرایط اقلیمی از دیرباز مورد توجه معماران و سازندگان بوده است. به عنوان مثال نوع و شکل بازشوها ، فرم شیب دار سقف ، استفاده از مصالح بوم آور و ... جزء مواردی هستند که تحت تأثیر شرایط اقلیمی در این منطقه می باشند و همچنین کاهش انرژی مصرفی با استفاده از مصالح محلی ، موجب پایداری محیط زیست و افزایش دوام بناها گردیده اند.

Keywords:

معماری پایدار , عناصر اقلیمی , مصرف انرژی