امکانسنجی استفاده از گیاه بامبو در ساخت مسکن بومی موقت در مناطق شمالی ایران به منظور دستیابی به معماری پایدار

بامبو گیاهی است که عموما به صورت خودرو رشد میکند و ساقههای آن در مدت 3 تا 5 سال به حداکثر سختی و خواص فیزیکی خود دست پیدا میکنند. ازویژگیهای منحصر به فرد بامبو میتوان به سبک و قابل حمل بودن، انعطافپذیری مناسب و مقاومت بالای آن اشاره کرد. خانههای موقت سرپناههایی هستندکه برای یکمدت زمان معین و در مواردی خاص همچون بعد از وقوع سوانح طبیعی که امکان اسکان دائم بازماندگان در مدت زمان کوتاه وجود ندارد مورد استفاده قرار میگیرند. ازاین رو، ساخت آنها باید بدون نیاز به مهارت خاص و درمدت زمان اندک و حتیالامکان با استفاده از مصالح بوم آورد میسر باشد. در این مقاله پس از بررسی خواص فیزیکی و مکانیکی گیاه بامبو و همچنین ویژگیهای اقلیمی مناطق شمالی ایران، امکان استفاده از این مصالح به منظور ساخت خانههای موقت در این مناطق بررسی شد. و مشخص گردید که با توجه به ویژگیهای منحصر به فرد بامبو و اینکه در این مناطق به صورت خودرو وجود دارد و حتی پرورش آن نیز نیاز چندانی به نیروی انسانی و هزینه بالا ندارد، بامبو میتواند به عنوان مصالح مناسبی برای این منظور، مورد استفاده قرارگیرد

Keywords:

گیاه بامبو , خواص مکانیکی بامبو , خانههای موقت , اقلیم مناطق شمالی ایران