پایداری زیست محیطی از نگاه هم افزایی محیط داخلی و خارجی ساختمان با رویکردی به عملکرد انرژی

در خصوص ساختمان ها، پایداری در حال از دست دادن شاخص مربوط به آسایش در محیط داخلی و سلامت افراد و محیط زیست است که به نظر می رسد هر یک بر دیگری تاثیرمتقابلی دارند، از این رو توجه به هر یک از آ نها موجب ارتقا سطح کیفی دیگری می گردد و غفلت از هر یک از این مسائل موجب عدم پایداری در محیط ایجاد شده می گردد. مقاله ارائه شده مروری است بر تحلیل پایداری محیط ایجاد شده که به حساسیت بسیار مهم معیارهای انرژی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مربوط می شود، این معیارها تنها در صورتی می تواند پایدار باشند که برمبنای سامانه ای از ارزش های اخلاقی زیست محیطی و انسانی باشند که با هماهنگی محیط داخلی با محیط خارجی آمیخته می شود. در نتیجه هم افزایی از طریق بهبود کیفیت و ارتباط محیط داخلی و محیط خارجی به دست می آید و هدف از این هم افزایی توضیح جوهره پایداری در اجرای طر حهای ساختمان سبز و انرژی پایدار جهت تشخیص پارامترهای موثر مبتنی بر دستاوردهای موفق و گرایش های معاصر با توجه به اثر بخشی ساختمان های سبز نسبت به کاهش مصرف انرژی و اثرات منفی آن بر محیط زیست به یک مصوبه معقول و عملی برای کاهش انتشار کربن دی اکسید و کاهش مصرف انرژی و ارتقا سطح کیفی زندگی در بخش ساختمان تبدیل شده است. مفهوم هم افزای ی ، در مباحث پایداری دو امر را در هم ادغام می کند که راهبردهای اساسی آن عبارتند از: کاهش نیاز به انرژی، افزایش بهره وری انرژی و کاربرد شیوه های طراحی منفعل و استفاده از بهره وری و کارآمدی پوشش های ساختمانی مناسب است

Keywords:

هم افزایی , محیط زیست طبیعی , محیط زیست انسانی , عملکرد انرژی , پایداری