تاثیر تکنولوژی های بوم محور )روشهای برآمده از ساخت و ساز سنتی در معماری ایرانی

فنون بومی، همراه با معماری، فرهنگ و شرایط اجتماعی و اقتصادی به صورتی در معماری به کار گرفته می شده که عملاً تفکیکی میان معماری و تکنولوژی نمیتوان مشاهده کرد. فناوری های جدید، نمونه بین المللی برای ساخت وساز ارائه می دهند که به علت ناهماهنگی با بوم و محل موردنظر اثرات سوء بر طبیعت داشته و موجب از بین رفتن هویت و کیفیت فضاهای بومی میگردند. در حقیقت تکنولوژی بومی تنها انتخاب سازه یا مصالح نیست بلکه مجموعه ای از تمامی فن ها و راهکارهایی است که معمار و سازنده با توجه به طبیعت، محیط، نیازها و تواناییهای خود و جامعه و توجه به زمانه به طراحی و ساخت بنا می پردازد. مقاله با رویکردی خاص تأثیر تکنولوژی های بوم محور و سنتی را در شکلگیری معماری ایرانی موردبررسی قرار می دهد. تحقیقات بر پایه مطالعات کتابخانه ای از یکسو وتحقیقات میدانی از سوی دیگر نهاده شده است. طبق بررسی های انجا مشده تلاش این است که به شرح فناوری های بومی استفاده شده در ساخت وسازهای سنتی پرداخته، لزوم توجه بیشتر به این مقوله در تعیین معیارها و تکنولوژی بومی را مورد تأیید قرار داده و به تأثیرات مثبت آن اشاره گردد. نخست به دستیابی دانش بومی که می توان مصالح محلی و بومی را با روش های نوین به کار گرفت تا هم سنت ساخت وساز بومی زنده نگه داشته شود و هم هزینهها تا حد زیادی متعادل گردد پرداخته می شود سپس به اینکه استفاده از مصالح بومی این مزیت مهم را داراست که به اقتصاد منطقه کمک میکند و قاب لاجرا توسط کارگران محلی است که خودمنجر به ایجاد شغل میگردد اشاره خواهد شد. با بررسی های انجا مشده آشکار می شود که چنانچه بهر هگیری از فرایند انتخاب و انتقال ساخت وساز سنتی به صورت هدفمند بامطالعه و رعایت سلسل همراتب برنام هریزی شده صورت پذیرد دستیابی به تکنولوژی بهینه با بهره وری و سود بالا قطعی خواهد شد

Keywords:

تکنولوژی بوم محور , معماری ایرانی , ساخ توساز سنتی , معماری بومی