هادی منافزاده - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

فرمال شهر ایده ای است نظری که شالوده ی اصلی آن از اندیشه های فیلسوف فرانسوی مارک اژه نشات گرفته وماه عسل آن نظریه فوق گردیده است نظریه ای که قصد دارد با برداشتی منطقی از دنیای سوپر مدرنیته ، به بیان راهکارهایی برای مقابله با چالشهای گوناگون اسم از چالشهای اجتماسی ، اقتصادی ، انرژی و ... بپردازد فرآیند جهانی شدن، دگرگون کردن شرایط و چهارچوب سنتی هویت سازی را در جهان کنونی دشوار می نماید؛ هویت ها جملگی ساختگی می شوند و هرچندطبیعی به نظر می رسند، ولی در واقع طبیعی و ذاتی نیستند ! جهانی شدن در معنای جدید آن، رابطه انسان ها را با زمان و مکان به طور کاملا دگرگون کرده و این دگرگونی بسیار فراتر از دگرگونی های مشابهی بود که پس از دو انقلاب کشاورزی و صنعتی اتفاق افتاده است انسان معاصر انسانی است معطوف به سرگشتگی بحران هویتی! به عبارتی دیگر شاید بتوان گفت ما امروز همه، در همه زمان ها و همه مکا ن ها درعین حال در نامکان ها و نا زما نهایی نسبی زندگی می کنیم، بدون آنکه ای شیوه زندگی لزوماً به ابهام و گمگشتگی و بحران هویتی در ما منجر شده باشد اماشکی نیست که این امر درکی کاملاً جدید نسبت به فضا، زمان و رفتارهای منطبق با آنها را می طلبد که در اکثریت ما هنوز وجود ندارد از ای رو شناخت جوامع پیش رو سوپرمدرنیته وهمگام سازی جوامع با آن در قالب نظریه فرمال شهر ، چالشی است که می خواهم در این مقاله بدان بپردازم فرمال شهر ، شهری است دیجیتالی ؛ شهری است که هیچ گونه وابستگی از نظر آب آشامیدنی، فاضلاب، گازمصرفی برق شهری و صنعتی و همچنین دیگر امکانات شهری به مناطق اطراف نداشته وکل امکانات و منابع خود را به صورت مستلق تامین می کند به عبارت دیگرشهری خودکفا

فرمال شهر؛ شهرهای آینده؛ سوپر مدرنیته؛ نئوفولدینگ؛ نامکانها