اطمینان بیش از اندازه مدیریت و ارائه مجدد صورتهای مالی

مدیران فرا اطمینان، مدیرانی هستند که در مورد توانایی پیش بینی خود و دقت اطلاعاتی که در اختیارآنان قرار می گیرد، برآوردی بیش از اندازهدارند. اغلب مدیران، خود را از آنچه واقعا هستند، باهوش تر می پندارند و بر این باورند که اطلاعات بهتری در اختیار دارند. ازینرو، استدلالخواهد شد که اطمینان بیش از اندازه مدیریت یک شکل از توجیه عقلانی برنامه ریزی شده وضعیت حسابداری پرتکاپو است که میتواند منجر بهارائه مجدد احتمالی شود. این تحقیق بررسی خواهد کرد که چون مدیران فرا اطمینان ممکن است از تمایلات شخصی شان آگاه نباشند، ناخواستهگزارش مالی خوشبینانه غیر واقعی و به طور کلی پرتکاپویی را ترویج دهند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیر اطمینان بیش از اندازه مدیریتبر ارائه مجدد صورتهای مالی در شرکتها است، که طی سال های 1383 تا 1391 برای 143 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرارگرفت. مدلها و فرضیه های تحقیق از طریق رگرسیون لجستیک مورد آزمون قرار گرفت. نتایج آزمون فرضیات اصلی و فرعی گروه اول نشان دادشرکتهایی که دارای مدیران فرا اطمینان می باشند صورتهای مالی خود را بیشتر تجدید ارائه می کنند و تعدیلات سنواتی (اقلام بدهکار/ بستانکار)بیشتری دارند. در فرضیه دوم، طبق نتایج آزمون فرضیه اصلی اول با اضافه شدن متغیر سود آوری به متغیر اطمینان بیش از اندازه مدیریت مشاهدهشد که سودآوری رابطه بین اطمینان بیش از اندازه مدیریت و ارائه مجدد صورتهای مالی را به صورت معنی داری تحت تأثیر خود قرار نمی دهد.

Keywords:

اطمینان بیش از اندازه , ارائه مجدد صورتهای مالی , تقلب , توجیه عقلی