مقایسه روش های بازده غیرعادی در بورس اوراق بهادار تهران

این تحقیق به مقایسه روشهای پیش بینی بازده غیر عادی در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد و هدف اصلی آن مقایسه روش های سه عاملی فاما و فرنچ و مدل پنج عاملی که شامل مدل سه عاملی فاما و فرنچ و متغیر مومنتوم و نقدشوندگی است ، می باشد. به منظور آزمون فرضیه ها در بازه زمانی 1381، 1391 تعداد 99 شرکت فعال در بورس انتخاب شده و مورد بررسی قرار گرفتند. جهت آزمون فرضیه ها از روش حداقل مربعات OLS استفاده شده است و با استفاده از نرم افزار Eviews ابتدا نوع دادهها مشخص و سپس آزمونها انجام شد و ضریب تعیین شناسایی شد و با استفاده از آماره F و آماره t فرضیه های تحقیق آزمون شدند. نتایج آزمون های تحقیق نشان می دهند که مدل پنج عاملی توان توضیحی بیشتری از مدل سه عاملی فاما وفرنچ دارد. همچنین نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهد که عوامل اندازه، مومنتوم و نقدشوندگی رابطه معناداری با بازده غیرعادی سهام دارند و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار دارای رابطه معنادار با بازده غیرعادی سهامنمی باشد.. همچنین هر دو مدل سه عاملی فاما و فرنچ و مدل پنج عاملی دارای رابطه معنادار با بازده غیرعادی سهام می باشند.

Keywords:

مدل سه عاملی فاما و فرنچ , مومنتوم , نقدشوندگی