بررسی آزمایشگاهی اثر پودر شیشه به عنوان بخشی از مصالح ریزدانه برمشخصات فنی بتن های آسفالتی

در سال های گذشته تلاش های زیادی به منظور دستیابی به روش های جدید و در عین حال مؤثرتر جهت بهبود خواص و رفتار مخلوط های آسفالتی انجام گرفته است. شیشه که حجم قابل توجهی از ضایعات آلوده کننده محیط زیست را تشکیل می دهد؛ بازیافت و استفاده مجدد از این مواد می تواند اقدامی مناسب در جهت کاهش آلودگی زیست محیطی باشد. از طرف دیگر، هر ساله حجم زیادی از بتن آسفالتی در ساخت و نگهداری راه ها مصرف می شود که برای ساخت آن از مصالح سنگی طبیعی استفاده می گردد که علاوه بر هزینه تهیه آن ها، خود عاملی برای برهم زدن محیط زیست می باشد.در این مقاله با انجام آزمایشات مارشال، تأثیرات افزودن پودر شیشه ضایعاتی به مصالح سنگی بر روی مشخصات فنی نمونه های بتن آسفالتی لایه ی رویه مورد آزمایش و بررسی قرار گرفته است. بدین منظور برای ساخت نمونه ها، پودر شیشه ضایعاتی با چهار درصد 25، 50، 75 و 100 درصد، جایگزین مصالح سنگی ریزدانه مانده روی الک 200 شده است. نتایج به دست آمده در این پژوهش که با نمونه های کنترل مقایسه گردیده،نشان می دهد که بیشترین استقامت مارشال برای نمونه با 25 درصد جایگزینی پودر شیشه به دست آمده و برای مقادیر بیش از این درصد، روانی نمونه ها افزایش یافته است. همچنین نشان داده می شود که درصد فضای خالی بتن آسفالتی با افزایش درصد پودر شیشه روند صعودی داشته است، لذا درصد فضای خالی پر شده با قیر نمونه ها رو به کاهش بوده است.

Keywords:

بتن آسفالتی , محیط زیست , پودر شیشه , استقامت مارشال , روانی مارشال , وزن مخصوص , فضای خالی