سیدالبرز حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشدعمران گرایش خاک و پی دانشگاه آزادسمنان
ابوالفضل صفری - استادیاردانشگاه گروه مهندسی عمران دانشگاه آزادبوئین زهرا

یکی ازروشهای متداول حفرتونل حفاری با استفاده ازماشینهای حفارT.B.Mمی باشد دراین روش نگهداری تونل با استفاده ازقطعات پیش ساخته بتنی سگمنتها صورت میگیرد نکته قابل توجه درمورداین سگمنتها نحوه اتصال بین آنها می باشد زیرا میزان گیرداری بین این قطعات تاثیر بسزایی درتغییرشکلها و نیروهای ایجادشده درپوشش تونل دارد دراین مقاله سعی براین است که بامدلسازی تونل و سگمنتها و درنظر گرفتن شرایط گیرداری به ارزیابی این موضوع پرداخته و مطلوبترین حالت اتصال بین سگمنتها ارایه گردد برای این منظور تونلهایی به طور یکسان ولی ازلحاظ گیرداری اتصال بین سگمنتها متفاوت بایکدیگر مدل شده و شرایط گیرداری بین سگمنتها و تونلها بایکدیگر مقایسه و مورد ارزیابی قرارمیگیرد براساس نتایج حاصل شده بنظر می رسد تغییرشکلها و نیروهای ایجادشده درپوشش تونل تحت تاثیر گیرداری بین سگمنتها بوده و این عامل را میتوان بعنوان یک پارامتر تعیین کننده درطراحی مدنظر قرارداد

پوشش تونل ، سگمنت ، گیرداری ، اتصال