اسماعیل اسکندری - کارشناس ارشد معماری ،مدرس مدعو ،مرکز آموزش عالی فیروزآباد.

پس از ظهور دین اسلام معماران مسلمان سعی نموده اند اصول اعتقادی و فرهنگی خود را در آثار هنری و معمارانه ی خود متجلی نموده و روح وحدانیت خداوند و عروج را در آثار خود به منصه ظهور برسانند لذا مطالعه فرهنگ دینی برای شناخت الگوهای رفتاریاهمیت می یابد. خانه به مثابه یکی از مولفه های اساسی زندگی اجتماعی، نقش اساسی در فرهنگ انسان ی دارد. این پدیده منطبق باکلیت نظام اجتماعی حاکم بر فرهنگ انسانی در هر ملتی شکل می گیرد. در واقع با توجه به فرهنگ و ر یشه ها یی که بر ساختارفرهنگ یک جامعه حاکم است، در خانه با آیین های بسیاری روبرو می شویم؛ که باید هریک از این آیین ها معناشناسی و مفهومسازی گردد. آنچه که خانه را به عنوان یک وجه فرهنگی و اجتماعی برای ما با اهمیت کرده است، این است که این پدیده نقش بسیار موثر و وأثیرگذاری بر شکل دادن هویت فردی و جمعی دارد. در واقع با ووجه به اصل جامعیت، خانه جزئی از فرهنگ یک جامعه است که قابل مطالعه است در این وحقی به این مولفه از معماری مسلمین پرداخته شده است که معماران مسلمان با بهره گیری از شعار بنیادیناسلام لا اله الا الله همه ی محور ها و اجزای بنا را متوجه محور اصلی و توجه به نمایند غیر از او را به فراموشی بسپارند لذا این تحقیقبا استفاده از روش ووصیفی وحلیلی بنا بر مستندات ،معماری ایرانی با برداشت والگو پذیری از ساختار نظام فظایی که نتیجه آن توجه – به ساختاری به نام جهت گیری ،مرکزیت،حرمت و محرمیت، وعادل،زیبایی و جمال است. وحلیل عوامل فوق،دستاورد باورهای دینی را در مسکن سنتی وبیین می نماید.

محوریت خداوند،فرهنگ و معماری اسلامی ،گرایش های فطری، ،نظام فضایی