نادر شریعتمداری - دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی عمران، گروه خاک وپی
محمدمهدی یزدان پناه - دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشکده مهندسی عمران، گروه خاک وپی
سعید سعیدی جم - دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، گروه خاک وپی

نمک موجود در آب دریا، گنبد های نمکی یا شیرابه پسماند های شهری می تواند برپارامتر های هیدرو-مکانیکی بنتونیت به عنوان مصالح آب بند در مراکز دفن پسماند های هسته ای و روکش لندفیل ها تأثیر بگذارد. این گزارش به بررسی تأثیر نمک سدیم کلرید روی حدوداتربرگ، تورم، تحکیم و نفوذپذیری بنتونیت می پردازد. آزمایش تورم و تحکیم روی نمونه ها، با دستگاه ادئومتر موجود در دانشگاه علم و صنعت ایران برای محلول سدیم کلرید با غلظت های صفرو0/05و0/1و0/5و2مولار صورت گرفته است. با توجه به نتایج به دست آمده، افزایش اندک غلظت نمک محلول نیز موجب کاهش پتانسیل تورم بنتونیت به میزان چشم گیری خواهد شد، به طوری که تورم بنتونیت با افزایش غلظت از آب خالص تا محلولسدیم کلرید با غلظت 2 مولار از حدود 82 درصد به حدود1/5درصد کاهش می یابد. حد روانی و پتانسیل خمیری بنتونیت نیز با افزایش غلظت محلول کاهش می یابد اما حد خمیری بنتونیت تغییر چشم گیری نمی کند. زمان به تعادل رسیدن تورم و تحکیم نمونه ها با توجه بهافزایش نفوذپذیری با افزایش غلظت محلول کاهش می یابد. نفوذپذیری بنتونیت در مرحله تورم با افزایش غلظت محلول از آب خالص تا محلول 2 مولار حدوداً 7 برابر افزایش می یابد. تراکمپذیری نمونه ها نیز با افزایش غلظت نمک محلول کاهش می یابد.

نمک سدیم کلرید، بنتونیت، تورم، تحکیم، نفوذپذیری