تعیین درصدبهینه قیردرروش طرح اختلاط مارشال بااستفاده ازیک مدل برنامه ریزی غیرخطی

هدف کلی ازطرح مخلوطهای آسفالت گرم وبتن آسفالتی انتخاب مناسب ترین و باصرفه ترین مخلوط مصالح سنگی وقیر است بطوریکه بتواند مشخصات فنی بتن آسفالتی رادرحدود مشخصی حفظ کند تاکنون روشهای متعددی برای طرح اختلاط بتن اسفالتی گرم پیشنهاد شده است که ازآن جمله میتوان بهروش مارشال روش مارشال اصلاح شده روش ویم وروش طرح اختلاط سوپرپیو اشاره کرد درحال حاضرطرح اختلاط مخلوطهای آسفالتی گرم درایران براساس روش مارشال و مارشال اصلاح شده انجام میشود درروش طرح اختلاط مارشال درصد بهینه قیر براساس میانگین مقادیردرصدقیری است که بیشترین استقامت مارشال بیشترین وزن مخصوص و مناسب ترین مقدارفضای خالی دربتن آسفالتی را نتیجه میدهد تعیین میشود این درصد قیرلزوما درصد بهینه قیرنیست دراین مقاله یک مدل برنامه ریزی غیرخطی برای تعیین درصد بهینه قیردرروش مارشال یا روش اصلاح شده مارشال توسعه داده شده است برای این منظورابتدامعادلات مربوط به تغییرات پارامترهای موثردرطرح اختلاط بتن اسفالتی شامل چگالی بتن آسفالتی استقامت مارشال روانی درصد فضای خالی بیتن آسفالتی درصد فضای خالی مصالح سنگی و درصد فضای خالی پرشده با قیر نسبت به درصد قیر بااستفاده ازروش کمترین مربعات و ازطریق تقریبا با یک چندجمله ای درجه دوم تعیین میشوند و سپس با تکیه براین معادلات و استفاده ازیک مدل برنامه ریزی غیرخطی چندهدفی درصد بهینه قیربهینه به گونه ای تعیین میشود که بتن آسفالتی به دست امده تمامی شرایط گفته شده درایین نامه را داشته و دارای بیشترین وزن مخصوص واستقامت مارشال نیز باشد درانتهای مقاله نحوه استفاده ازاین روش با ارایه یک مثال تشریح شده است و درصد بهینه قیربراساس نتایج یک ازمایش واقعی مارشال تعیین شده است

Keywords:

طرح اختلاط , روش مارشال , بهینه سازی , کمترین مربعات , برنامه ریزی غیرخطی