بررسی آزمایشگاهی تاثیردمای اختلاط مصالح خرده آسفالت بربرخی معیارهای مقاومتی مخلوط بتن آسفالتی گرم

مهمترین هدف ازحرارت دادن مصالح خرده آسفالت درفرایند طرح اختلاط بازیافت گرم تغییرحالت قیرخرده اسفالت ازحالت سخت وجامدبه حالت نرم و مایع و به تبع آن ازاد کردن مصالح سنگی خرده اسفالت ازیکدیگر است باید توجه داشت که حرارت بیش ازحدممکن است باعث فرسوده شدن یاسوختن قیر شود درضمن حرارت دهی کمتر از حدمناسب نیز باعث ممانعت ازاختلاط کامل مصالح خرده اسفالت بامصالح سنگی و قیرجدید درفرایند اختلاط می شود دراین مقاله اثرتغییرات دما و مدت زمان حرارت دهی مصالح خرده اسفالت برپارامترهای وزن مخصوص حقیقی مقاومت مارشال و مقاومت کششی غیرمستقیم مخلوط آسفالتی بازیافت شده موردارزیابی قرارگرفته و تاثیر آن برپارامترهای موصوف مشخص شده است همچنین مقادیر مقاومت مارشال و مقاومت کششی غیرمستقیم مخلوط آسفالتی بازیافت شده بامقادیرمتناظر درمخلوط آسفالتی معمولی بدون خرده اسفالت مورد مقایسه قرارگرفته است نتایج بدست آ»ده دراین پژوهش حاکی ازآن است که افزایش مدت زمان ودمای حرارت دهی مصالح خرده آسفالتی به میزان قابل ملاحظه ای باعث افزایش پارامترهای مقاومت مارشال و مقاومت کششی غیرمستقیم مخلوط آسفالتی میشود همچنین مخلوط آسفالتی بازیافت شده نسبت به مخلوط آسفالتی معمولی مقادیر مقاومت مارشال ومقاومت کششی قابل توجهی ازخود نشان داده است

Keywords:

خرده آسفالت , وزن مخصوص حقیقی , مقاومت مارشال , مقاومت کششی , حرارت , قیر