ارایه مدلی برای طراحی وتوسعه شبکه های پایدارحمل ونقل برمبنای الگوریتم ژنتیک

شبکههای حمل و نقل که در معرض آسیبهای روزانه مثل تصادفات ترافیکی، بارندگی و نیز آسی به ای مربوط به حوادث طبیعی مثل سیل و زلزله قرار دارند، جزء شبکههای آسیبپذیر محسوب میشوند. در پایداری شبکه، عوامل متفاوتی مانند میزان آسیبپذیری اجزای شبکه، ظرفیت شبکه و شکل یا فرم شبکه تأثیر دارد و در این میان شکلی از شبکه که پایداری را در شرایط بیشتری فراهم کند از نیازهای خاص میباشد. دراین مقاله به تأثیر توپولو ژی یا شکل شبکه در برابر بیشتر شاخص های مختلف طراحی پرداخته می شود و روش ی بر مبنای الگوریتم ژنتیک بر ای حل مسئله طراحی توپولوژی شبکه راهها بر اساس شاخصهای زمان سفر، کارایی و قابلیت اطمینان (پایداری) شبکه معرفی میشود، سپس در بحث توسعه شبکه، به تأثیر شاخصهای مختلف در طراحی شبکه پرداخته میشود. نتایج نشان میدهد که طراحی یک شبکه بر اساس شاخص زمان سفر، لزوماً به یک شبکه قابل اطمینان و پایدار در برابر حوادث ترافیکی منتج نمیشود و جوابهای متفاوتی برای توسعه شبکه بر مبنای شاخصهای پایدا ری، کارای ی و زمان سفر در شبکه بهدست میآید.

Keywords:

توپولوژی , طراحی شبکه , پایداری , بهینه سازی