شهریار افندی زاده - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
هاجر حاج محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
نوید کلانتری - دانشجوی دکترا، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

بزرگراههای درون شهری یکی از تسهیلات زیربنایی هستند که در جابهجاییهای روزانه نقش مهمی دارند. مدیریت صحیح آمد و شد با بهرهگیری از وسایل مختلف کنترل ترافیک در این بزرگراهها، میتواند جریانی روان و یکنواخت رابهوجود آورد که در کاهش تأخیرها و افزایش ظرفیت جریان بسیار مؤثر باشد. کنترل رمپ و اعمال سرعت مجاز متغیر دو شیوه از کارآمدترین ابزار برای کنترل بزرگراهی هستند که در سالهای اخیر تحقیقات و مطالعات زیادی روی ت أثیرآنها بر جریان انجام شده و این موضوع را به یکی از مباحث روز تبدیل کرده است. از این رو در این مقاله یک مدل ابتکاری جهت هماهنگسازی و بهینهسازی مقادیر این دو کنترل کننده در یک شبکه بزرگراهی ارایه م یشو د. این مدل متشکل از یک مدل غیر خطی پیشبینی جریان ترافیک، برای محاسبه تابع هدف مدل و الگوریتم بهینهسازی ژنتیک برایبهینه کردن مقادیر متغیرها است. مدل معرفی شده، سپس روی یک معبر فرضی بزرگراهی پیاده میشود. با مقایسه نتایج حاصل از پیادهسازی این مدل، این حقیقت قابل درک است که کنترل کننده رمپ به تنهایی فقط در شرایطی کهازدحامی در مسیر اصلی وجود ندارد کارا است و با ایجاد تراکم و بالا رفتن نسبت حجم به ظرفیت در معبر اصلی، از میزان تأثیرگذاری آن کاسته میشود. در این حالت با ب هکار بردن سرعت مجاز متغیر در بالادست رمپ، هم به روانسازی و یکنواخت کردن جریان کمک میشود و هم کنترلکننده رمپ به بالاترین میزان تأثیرگذاری خود بر جریان معبر اصلی میرسد.

هماهنگ سازی ، کنترل کننده رمپ ، سرعت مجازمتغیر