تحلیل زیباشناختی و تصویرپردازی از عقل در اشعار سنایی

امتزاج و آمیختگی اصطلاحات عرفانی و فلسفی و تبیین آن با زبان شاعرانه و هنرمندانه ، زوایا و دیدگاه های مختلفی جهت بررسی و ارزیابی این گونه آثار را فراهم می آورد . کاربرد مفاهیم انتزاعی و دشوار حکمی و فلسفی در آثار منظوم عرفانی به طرق و شیوههای مختلفی در قالب حکایت های تمثیلی ، داستان های تعلیمی و موعظه های اخلاقی مرسوم بوده است ، از آنجایی که سنایی هم شاعر است هم صوفی و هم حکیم بنابراین آثارش را می توان از سه دیدگاه عرفانی ،فلسفی و ادبی بررسی کرد . آثار سنایی چون حدیقه ، دیوان اشعار و مثنوی های او از جمله آثار عرفانی است که شاعر به فراخور موضوع از مضامین و اصطلاحات حکمی وفلسفی در آن بهره گرفته است ، او هم چنین جهت مؤثر کردن و زیبا کردن کلام خود از عناصر تصویر پردازی به وفور سود جستهاست . در این گفتار نحوه ی تصویر سازی و شیوه ی کاربرد عناصر خیال همچون تشبیه ، استعاره ، کنایه ، تلمیح، پارادکس ، تجسم ، تمثیل و ... در خصوص واژه ی عقل مورد ارزیابی قرار گرفته است .

Keywords:

تصویر سازی , زیباشناختی , عقل , اشعار سنایی , اصطلاحات حکمی و فلسفی