بررسی اثر کاهش بیان آپولون بوسیله RNAi روی آپوپتوز و قدرت بقای سلول های سرطانی هلا

سرطان دهانه رحم دومین سرطان کشنده زنان در جهان محسوب می شود.در ژنوم سلول های سرطانی هلا انکوژن های ویروس پاپیلومای انسانی ادغام گردیده اند. در بسیاری از سرطان های انسانی پروتئین های مهار کننده آپوپتوزIAPs به میزان بالا بیان شده و باعثمقاومت به درمان می گردند.چونIAPها آپوپتوز را مهار میکنند، به عنوان یک هدف درمانی توجه بسیاری از محققان را در سال های اخیر به خود جلب نموده اند.آپولون به عنوان یکی از اعضای IAPها باعث مهار آپوپتوز و مهار مرگ سلول ها از طریق ناپایدار کردن مهار کننده تومورP53می شود. در روشRNA ، RNAiهای کوچک سنجاق سریshRNAبرای غیر فعال کردن بیان ژن های هدف به کار می روند.هدف از این مطالعه بررسی اثر مهار آپولون روی مهار سلول های سرطانی می باشدچهارshRNAاز نواحی مختلف ژن آپولون طراحی ،در وکتور بیانیpRNAinH1.2 neoکلون گردیده و بوسیله روش الکتروپوریشن به سلول های هلا ترانسفکت شدند. میزان بیان آپولون وp53بوسیلهreal-time PCRبررسی شد. بقای سلول ها نیز با تستMTTسنجیده شد.shRNA1باعث کاهش بیشتر بیان ژن آپولون ، افزایش میزانP53و کاهش قدرت بقای سلول های لاین هلا گردیدنشان داد کاهش بیان آپولون باعث مهار رشد و القای آپوپتوز در سلول های هلا می گردد .این امر در نتیجه افزایش بیان ژنP 53وفعال شدن آپوپتوز می باشد.بنابراین آپولون می تواند به عنوان هدف مهمی در درمان سرطان دهانه رحم به کار رود

Keywords:

سرطان دهانه رحم , آپوپتوز , آپولون , قدرت بقا , RNAi