بررسی تاثیرات برخی از آلوده کننده های محیط زیستی بر تغییرات بیان برخی از ژنها به عنوان نشانگر زیستی درتاسماهی ایرانیAcipenser persicus

افزایش مواد آلاینده شبه استروژنی در اکوسیستم های آبی می تواند تاثیرات متفاوتی در ماهی، دیگر موجودات آبزی و بطور غیرمستقیم روی زندگی انسان داشته باشد. هدف از انجام این تحقیق با توجه به حضور اینگونه مواد در دریای خزر، بررسی تاثیر غلظتهای متفاوتماده شبه استروژنی نونیل فنل یعنی مونومر حاصل از تجزیه شوینده ها و پلاستیک ها، بر تغییرات میزان پروتئین ویتلوژنین و بیان ژن های10 و 100 میلی گرم بر ، ویتلوژنین و زونا پلوسیدا در تاسماهی ایرانی نابالغ، بوده است. در این خصوص 3 غلظت متفاوت نونیل فنل ( 1 کیلوگرم وزن ماهی) بصورت داخل صفاقی به تاسماهی جوان ایرانی (با میانگین وزن 300 گرم) تزریق و به عنوان گروه شاهد از 17 بتا استرادیول ( 5 میلی گرم بر کیلو گرم وزن ماهی) استفاده شد. نتایج تحقیق موید آن بوده است که بیان ژنهای ویتلوژنین و زونا پلوسیدا درتبعیت از میزان غلظت نونیل فنل به صورت معنی داری در ماهیان تحت تیمار در مقایسه با گروه شاهد؛ افزایش یافته است که میزان این افزایش حد واسط گروه کنترل منفی و گروه کنترل مثبت بوده است. همچنین نتایج بررسی مقادیر پروتئین ویتلوژنین پلاسما خون نشان داد که نونیل فنل علاوه بر تحت تاثیرقرار دادن بیانmRNAدر بافت کبد، توانسته است که تولید پروتئین را در سرم خون ماهیان نابالغ نیز افزایش دهد. لذا با توجه به گزارش ورود مواد شبه استروژنی در آبهای دریای خزر لازم است تا تدابیر لازم جهت حفاظت ماهیان با ارش شیلاتی از جمله تاسماهیان، در برابر اینگونه مواد بعمل آید.

Keywords:

شبه استروژنی , نونیل فنل , ویتلوژنین , زونا پلوسیدا , بیان ژن