نرجس گرگانی فیروزجاه - بخش علوم دامی- دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
هادی آتشی - بخش علوم دامی- دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

انتخاب ژنومیک، یک روش برای پیشبینی ارزشهای اصلاحی افراد با استفاده از شمار زیادی نشانگر است. هزینهی ژنوتیپ کردن تعدادزیادی نشانگر بالاست، که کاربرد گسترده انتخاب ژنومیک را محدود میکند. در این مطالعه، با استفاده از تراکم کم تا متوسط نشانگر، ارزشهای اصلاحی ژنومیک برآورد شد. یک صفت با وراثتپذیری0/1و0/2و0/4 درصد شبیهسازی شد. ژنوم شبیهسازی شده 25 جفت کروموزوم بدنی با طول یک مورگان داشت. شمار نشانگرها روی 25 کروموزوم12/5و27/5و50کیلوبودشمارqtl ها 125و250و 500 و 1000 در نظر گرفته شد که بهصورت تصادفی در طول کروموزومها توزیع شدند. میانگین حداقل مربعات صحت برآوردهای ژنومیک، بین سطوح متفاوت وراثتپذیری و بین تراکمهای متفاوت نشانگرها متفاوت بودP <0.05 نتایج نشان داد، در وراثت پذیری بالاتر با کاهش شمار نشانگرها، بهویژه در حالت زیاد بودن تعدادQTLها، صحت ارزیابی ژنومیک سریعتر کاهش مییابد

تراکم نشانگر، وراثتپذیری، صحت برآورد ارزشهای اصلاحی ژنومیک