بررسی نقش گیرنده های دوپامین دردرمان و مدیریت بالینی سرطان ریه

انتقال دهنده های عصبی مواد نشانه ای هستند که به عنوان واسطه های پیام رسان بین سلول ها در سیستم عصبی عمل می کنند واخیر اً مدارک جدیدی از نقش های واسطه ای آن ها در سیستم ایمنی ، کنترل تکثیر و تنظیم مهاجرت سلول های سرطانی و لوکوسیت ها بدست آمده است. هدف از این تحقیق بررسی تفاوت کمی در بیان ژنهای گیرنده دوپامین بیماران مبتلا به سرطان ریه در مقایسه با افراد سالم وچگونگی استفاده از نتایج در زمینه تشخیص ، پایش و درمان بیماری با استفاده از آگونیست های اختصاصی این گیرنده ها بود. دراین تحقیق تغییرات الگوی بیان گیرنده های دوپامین در دو گروه افراد سالم و مبتلا به بیماری سرطان ریه مورد بررسی قرار گرفت ومطالعات فارماکوژنتیک با هدف القای آپوپتوز سلولی بر روی رده سلولی این نوع از سرطان انجام شد و بدین ترتیب یک استراتژی نویندرمانی برای این بیماری ارائه گردید نتایج مطالعات نشان میدهند که تمام گیرنده های دوپامین بر روی سلول های تک هسته ای خون محیطی افراد سالم و بیماران بیان میشوند و الگوی بیان ژنهای این گیرنده ها در افراد مبتلا به بیماری در مقایسه با افراد سالم متفاوت است. علاوه بر این نشان داده شد که بروموکریپتین به عنوان یک آگونیست اختصاصی گیرنده های دوپامینی نوع 2 داروی مناسبی برای القای مرگ سلولی برنامه ریزی شده در سلول های سرطانی ریه می باشد

Keywords:

انتقال دهنده های عصبی , سرطان ریه , ژن های گیرنده دوپامین , آپوپتوز , بروموکریپتین