نازنین اسمعیلی انور - ایران، تهران، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، مرکز تحقیقات ژنتیک
نیلوفر بزاززادگان - ایران، تهران، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، مرکز تحقیقات ژنتیک
مینا احدی - ایران، تهران، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، مرکز تحقیقات ژنتیک
حمیدرضا خرم خورشید - ایران، تهران، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، مرکز تحقیقات ژنتیک

تحقیقات نشان داده است که سیتوکینها پروتئینهایی هستند که در مسیرهای التهابی ایفای نقش میکنند و میزان انها در بیماری های التهلبی تغییر میکند و بر مبنای این واقعیت که بیماری آلزایمر یک بیماری التهابی است میتوان نتیجه گرفت که سیتوکینها میتوانند بر بروز این بیماری تأثیر بگذارند. 16ILسیتوکینی است که نقش آن در پارهای از بیماریهای التهابی به اثبات رسیده است و هدف ما در این مطالعه بررسی اثر دو پلیمورفیسمrs و 4072111 rs1131445 از ژن16ILبر ریسک ابتلا به بیماری آلزایمر دیررس در جمعیت ایرانی بود در این مطالعه 144 فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به عنوان گروه بیمار و 173 فرد سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ژنوتیپ افراد براساس روشPCR-RFLPمشخص شد. نتایج رابطهی معناداری میانrs4072111 A/Gو بیماری آلزایمر دیررس نشان داد P Value:0.008 , OR: 0.5(0.3_0.85اما رابطه معناداری میانrs1131445 C/Tمشاهده نشدP Value: 0.220 , OR:(0.86_1.8)1.26 که با توجه به کوچک بودن حجم نمونه Power :5.3% اثبات عدم ارتباط میان پلیمورفیسمrs1131445وبیماری آلزایمر دیررس نیاز به حجم نمونه بزرگتری دارد

آلزایمر، سیتوکین ، rs4072111 ، rs1131445 ، IL16