حسین مهربان - ژنتیک و اصلاح نژاد دام، گروه علوم دامی، دانشگاه شهرکرد

برآورد صحیح اثر جایگاههای کنترل کننده صفات کمی میتواند شناسایی آنها را با وضوح بالایی به همراه داشته باشد. هدف از این تحقیق برآورد اثر افزایشی جایگاههای کنترل کننده صفات با استفاده از روشهای بیزی مرسوم بود. بدین منظور جمعیتی متشکل از 1000فرد با یک کروموزم به نحوی شبیهسازی شد که تعداد نشانگر 1000 عدد و تعداد جایگاههای کنترل کننده صفت دارای سه سناریو 10,50,100 عدد بودند. از معیار میانگین مربعات خطای واریانس خطا و اثر نشانگرها جهت مقایسه این روشها استفاده شد. نتایج نشان داد که روشهای انتخاب متغیرBayesCπ و BayesBدارای میانگین مربعات خطای کمتری نسبت به روشBayesAبوند. روشهایBayesB,BayesCπدارای میانگین مربعات خطای شبیه به یکدیگر بودند اما روشBayesCπبه دلیل برآورد نسبتی از نشانگرها که دارای اثرنیستندπ نسبت به روشBayesBبرتری دارد. با افزایش تعداد جایگاههای کنترل کننده صفات کمی از 10 به 100 میزان میانگینمربعات خطای واریانس خطا و اثر نشانگرها به یکدیگر نزدیک شدند

نشانگرهای متراکم، مدلهای انتخاب متغیر ، اریبی، میانگین مربعات خطا