قمرسلطان دراج - مرکز تحقیقات ژنتیک انسانی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)،تهران،ایران
محمود تولائی - مرکز تحقیقات ژنتیک انسانی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)،تهران،ایران
محمدجواد رسائی - گروه بیو تکنولوژی پزشکی دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران
علی محمد لطیفی - مرکز تحقیقات بیو تکنولوژی کاربردی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)،تهران،ایران

تروپونین قلبی I پروتئینی در ماهیچه قلبی است. این پروتئین با تروپونین هایC وTتشکیل کمپلکس پروتئینی می دهد. با آسیب میوکارد کمپلکس پروتئینی شکسته و هر جزء از ترکیب پروتیئنی وارد جریان خون می شود. بنا بر اینCTnI یکی از مارکر های زیستی ترجیحی در تشخیص زود رس آسیب میوکارد شده است. آپتامر ها الیگو نوکلئوتید های کوچک تک رشته ای هستند که با حد اکثر تمایلو به طور انتخابی توسط ساختار دوم و سوم خود به مولکول هدف متصل می شود. بنا بر این آپتامر ها، پروب های قوی دستگیر کننده بر علیه هدف های گوناگون می باشند. آنها از یک کتابخانه اولیه با 13 10و16 10 الیگونوکلئوتید هایssRNAیاSSDNA بصورت تصادفی سنتز شده، از طریق فرایند انتخاب در شیشه به عنوان تکامل سیستمی از طریق غنی سازی نمایی (سلکس) شناسایی می شوند. این مولکول ها کاربرد هایی در سنجش تشخیصی مانند سنجش ایمنی مرسوم و دستگاه های تجزیه ای شامل زیست حسگر ها دارند روش: در این تحقیق کتابخانه ای ازDNAتک رشته ای آپتامر 78bp به روش سلکس وباواسطه بیدهای مغناطیسی پوشیده ازتروپونین در یازده مرحله انتخاب در معرض تروپونین قلبیI قرار گرفت. آپتامر های انتخاب شده باPCRتکثیر، سپس کلون و توالی یابی شدند ساختار توالی های شناسایی شده با برنامه mfoldبررسی شد.نتایج: مطالعه اتصال با روش فلوریمتری نشان داد که آپتامر انتخاب شده با حد اکثر تمایل و اختصاصیت به مولکول تروپونین قلبیI متصل می شودخاتمه: این آپتامر جدید و اختصاصی ممکن است بعنوان پروب مولکولی جهت تشخیص سریع و آسان بالینی سکته حاد قلبیAMIمورد استفاده قرار گیرد، همچنین روش موجود ساده و مقرون به صرفه تر است.

سلکس، نشان گر زیستی ، DNA:آپتامر، تروپونین قلبیI