محمدمهدی عرب - دانشجویان کارشناسی ارشد، علوم باغبانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
عباس یداللهی - استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس، تهران
صابر شکری - دانشجویان کارشناسی ارشد، علوم باغبانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
شورش ملکی قوجه - دانشجویان کارشناسی ارشد، علوم باغبانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

استفاده از ذرات نانو به عنوان ترکیبات ضد میکروبی در کشت بافت گیاهی به علت هزینه کم و اثرات نامطلوب زیست محیطی پائین در مقایسه با سایر ترکیبات گندزدا میتواند نقش بسزایی در ریزافزایی تجاری درختان ایفا کند. یکی از مشکلات عمده مرتبط با ریزافزایی پایه رویشیG×N15 آلودگی های قارچی و باکتریایی میباشد که درمرحله استقرار قطعات تک گره بر روی محیط کشت مشاهده گردیده است. به منظور ارزیابی کارایی اثرات نانوسیلور در کنترل آلودگیهای قارچی و باکتریایی دو آزمایش جداگانه انجام گرفت. آزمایش اولبصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 15 تیمار شامل 5 غلظت ( 200 و 150و100و50و0 پی پی ام) در سه زمان مختلف ( 3 و5و7 دقیقه) انجام شد . آزمایش دوم بصورت طرح کامل تصادفی با 5 تیمار شامل 5 غلظت ( 200 و 150و100و50و0پی پی ام داخل محیط کشت انجام گردید. نتایج نشان داد کمترین میزان آلودگی در غلظت 200 پیپیام بدست آمد ولی این تیمار اثر سوء بر روی زندهمانی جوانهها داشت و در کل بالاترین میزان زندهمانی جوانهها در تیمار 100 پیپیام نانوسیلور بدست آمد. همچنین استفاده از نانوسیلور به صورت غوطهوری در کنترل آلودگی قارچی تاثیر نداشت. کاربرد نانوسیلور در محیط کشت در کنترل هر دوی آلودگی هایقارچی و باکتریایی موثر بود. غلظت 200 پی پی ام در محیط کشت کمترین میزان آلودگی را نشان داد ولی اثرات سوء بر روی زندهمانی جوانه داشت و بالاترین درصد زنده مانی جوانهها در غلظت 150 پیپیام بدست آمد. در کل اسنفاده از نانوسیلور در محیط کشت موثرتر از غوطهوری سطحی بود

آلودگی باکتریایی، آلودگی قارچی، نانوسیلور، ، GN-15