حسین ابراهیمی ناغانی - عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد
رسول ابراهیمی ناغانی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

امروزه گردشگری بویژه گردشگری هنری هنرگردی گستره جهانی یافته است صفت گردشگری هنری یکی ازاستراتژیهای توسعه هنرگردی برای ورود ارز ایجاداشتغال و حمایت ازرشدهمه جانبه می باشد سرزمین باستانی ایران ازکهن ترین تمدنهای بشری محسوب میشود و درحال حاضراثار هنرومعماری دربناهای تاریخی هویت شناخته شده مملکت ماست دراین بین روستای ابیانه که در40کیلومتری شمال غربی نطنز دراستان اصفهان واقع شده به اعتباراثاروبناهای تاریخی پرتنوعش باید اززمره استثنائی ترین روستاهای ایران به شمار اورد شکوه معماری بومی و سرشار اززیبایی این روستا آن را درشمارنمونه های کم نظیردیدنی های جهان دراورده است ازاین رو دراینجا سوال این است که پتانسیلها و محدودیت های توسعه گردشگری هنری کدام است و چه راهبردها و راهکارهایی جهت توسعه گردشگری هنری که منجر به جذب گردشگران داخلی و خارجی میشود وجود دارد باتوجه به اینکه کشورایران یکی ازکشورهای درحال توسعه و پرجاذبه هنری درخاورمیانه می باشد لذا بدیهی است که توسعه گردشگری به طور اعم درکشور ما موردتوجه قرارگیرد توسعه هنرومعماری ابنیه های تاریخی و توسعه گردشگری دوعامل مرتبط با یکدیگرند که توسعه هرکدامشان تاثیری مثبت بردیگری دارد دراین پژوهش ازدوروش اسنادی کتابخانه ای ومیدانی به منظور جمع اوری اطلاعات استفاده گردیده است جهت روشن شدن مبانی نظری تحقیق با رجوع به کتابخانه ای ازکتب و مقالات نگاشته شده و پایان نامه ها استفاده میشود

گردشگری ، گردشگری هنری ، روستای ابیانه ، گردشگران خارجی