محمدعلی ادیبی - کارشناس زیستگاهها، اداره کل حفاظت محیط زیست استان سمنان
سمیه ناصری - محقق مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان

زیستگاه کاراکال مناطق دشتی و بیابانی است. افزایش بیابان زایی، زیستگاه این گونه را تهدید می کند. این پژوهش با هدف بررسی نقش آب و پوشش گیاهی مطلوبیت زیستگاه کاراکال در فصل های مختلف انجام گردید. داده های حضور و نقشه متغیرهای زیستگاهی موثر بر پراکنش کاراکال تهیه شد. نتایج نشان داد مدل ارائه شده برای فصل تابستان نسبت به سایر فصول از دقت مناسبتری برخودار بوده و متغیر های آب و تراکم پوشش گیاهی بیشترین مشارکت را در مدل تابستانه داشته اند. نتایج این پژوهش حاکی از اهمیت پوشش گیاهی در فصول مختلف برای این گونه است. این نتایج تغییرات فصلی در وسعت زیستگاه کاراکال در این منطقه خشک و کویری نشان می دهد که در فصل تابستان زیستگاه مطلوب این گونه وابسته به آب و پوشش گیاهی است. بر این اساس تلاش برای بهبود وضعیت زیستگاه گونه و افزایش مطلوبیت آن با تاکید بر بهبود متغیرهای محدود کننده آب و پوشش گیاهی می تواند استوار گردد.

پارک ملی کویر، Caracal caracal، مدل سازی مطلوبیت زیستگاه، حداکثر آنتروپی، MaxEnt