فرزانه بهادری - عضوهیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان

به منظور بررسی اکوتیپ های آویشن کوهی(Thymus kotschyanus) در رویشگاههای طبیعی استان سمنان در سالهای 1387 و 1388 آزمایشی انجام شد. رویشگاه های اصلی مربوط به گونه آویشن کوهی در جاشلوبار، هواخورسو و رامه انتخاب شدند. ویژگی های مورد مطالعه در گیاه آوبشن کوهی شامل، میانگین وزن خشک بوته ها، ارتفاع گیاه و محیط بوته و همچنین فیزیولوژی جوانه زنی بذور و بازده اسانس بود. ویژگی های مربوط به کیفیت بذر گیاهان آویشن کوهی جمع آوری شده از رویشگاه های مختلف استان سمنان، اختلاف معنی داری نشان دادند. به طوری که بهترین کیفیت بذور متعلق به رویشگاه های جاشلوبار و هواخورسو و کمترین کیفیت بذر مربوط به رویشگاه رامه بود. بازده اسانس و ویژگی های مربوط به صفات رویشی مانند وزن خشک سرشاخه گلدار آویشن کوهی نیز تحت تاثیر تنوع رویشگاهی قرار داشت و رویشگاه جاشلوبار از این نظر نیز از دو رویشگاه دیگر برتر بود. خاک شنی، عرض جغراغیایی بالاتر و میزان بارندگی سالانه بیشتر سبب افزایش وزن خشک و میزان اسانس بیشتر در رویشگاه جاشلوبار نسبت به رویشگاه های دیگر شد.

آویشن کوهی، رویشگاه طبیعی، کیفیت بذر، عملکرد، اسانس