بررسی و ارائه پیشنهادات اصلاحی سیستم و سازه های کنترل و پخش سیلاب در راستای افزایش بهره وری ایستگاههای آبخوانداری جهت تغذیه سفره های زیرزمینی

ایستگاههای تحقیقاتی پخش سیلاب برآبخوان با اهداف چند منظوره، در مناطق مختلف کشور که از لحاظ اقلیمی، توپوگرافی، زمین ساخت، ژئومورفولوژیکی، خاک و پوشش گیاهی دارای تفاوتهای محسوسی بوده، با شیوه ی تقریبا مشابه اجرا گردید. با توجه به تنوع سازه ها و امکان ارزیابی از عملکرد آنها درایستگاههای پخش سیلاب بر آبخوان، سعی شده تا نکات اساسی درباره بهبود عملکرد و افزایش عمر سازه ها مورد بررسی قرار گیرد. مهمترین پیشنهادات اصلاحی در طراحی سیستم و سازه ها عبارتند از: 1- مکانیابی صحیح محل احداث سیستم پخش سیلاب براساس مطالعات ژئومورفولوژیکی، هیدرولوژیکی، اقلیمی و زمین شناسی و با هماهنگی با ادارات مجری طرح های سازه ای درمناطق جنگلی، مرتعی و بیابانی. 2- برنامه ریزی مناسب جهت کنترل رسوبات ریزدانه. 3- ترمیم و اصلاح کانال های آبرسان - گسترش وگسترشی با استفاده از احداث دیواره های عرضی در محدوده بین دروازه های انتقال سیلاب.4- مطالعه، بررسی و دقت در جانمایی دروازه ها. 5- احداث سیستم غلام گردشی به منظور کنترل بیشتر سرعت سیلاب و افزایش طول مسیر، افزایش میزان نفوذ پذیری، رسوبگیری، کنترل و هدایت مناسب سیلاب. 6- لوله گذاری عمودی در کف کانال های گسترشی جهت نفوذ دادن سیلاب به اعماق بیش از 4 متر پس از تجمع سیلاب در آنها و ته نشین شدن رسوبات ریزدانه. 7- آبگیری و هدایت سیلاب از سایر مسیلهای منتهی به ایستگاهها بدون استفاده از سازه های تجمع دهنده سیلاب. 8- استفاده از کاشت گونه های درختی چندمنظوره در محدوده تاثیرپذیر از سیلاب کنترل و پخش شده. 9- برنامه ریزی و پیش بینی وضعیت عرصه پس از پایان عمر مفید سیستم

Keywords:

پخش سیلاب , سیستم غلام گردشی , آبخوان , مناطق خشک