سمانه حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد شناسایی و مبارزه با علف های هرز، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
محمد رضوانی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
رحمت عباسی - عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

آزمایش مزرعه ای به منظور بررسی برهمکنش دزهای ایمازاتاپیر بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا قرمز بصورت فاکتور کل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با جهار تکرار در سال 1392 اجرا شد. سطوح عوامل مورد بررسی، چهار تراکم (صفر ، 4، 8 و 12 بوته در متر مربع) علف هرز گاو پنبه و پنج دز (صفر، 0/25، 0/5، 0/75 و یک لیتر در هکتار) علف کش ایمازاتاپیر بودند. عملکرد داه لوبیا قرمز در شرایط عاری از علف هرز با افزایش دزایمازاتاپیر روند خاصی را نشان نداد، ولی د ر سایر تراکم های گاوپنبه با افزایش دز علف کش، افزایش معنی د اری نشان داد. در تراکم های 4، 8 و 12 بوته گاوپنبه در متر مربع، بترتیب 43، 92 و 127 درصد افزایش در عملکرد دانه با افزایش دزایمازاتاپیر (عدم کاربرد نسبت به دز توصیه شده علف کش) حاصل شد. تعداد غلاف در بوته نیز در شرایط عدم کاربرد علف کش در تراکم های 4، 8 و 12 بوته در متر مربع گاوپنبه نسبت به شرایط عاری از علف هرز، به ترتیب 29، 44 و 48 درصد کاهش یافت. تراکم های 4، 8 و 12 بوته در متر مربع گاوپنبه نسبت به شرایط عاری از علف هرز، به ترتیب باعث کاهش 8، 12 و 4 درصد تعداد دانه در غلاف لوبیا قرمز شد، ولی روند تغییرات خاصی در مقدار وزن صد دانه با افزایش تراکم گاوپنبه در هر یک از سطوح دز علف کش ایمازاتاپیر و نیز با افزایش دز علف کش در هر یک از سطوح تراکم علف هرز دیده نشد.

گاوپنبه، دزعلف کش، عاری از علف هرز، عملکرد دانه، عدم کاربرد علف کش