آسیه نصیری - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانش اموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس، سلمانشهر

محیط زیست بستر زندگی انسان و فعالیت های اجتماعی، اقتصادی می باشد. گسترش شهرنشینی و بدنبال آن مشکلات اجتماعی- اقتصادی سبب تعارض میان شهرها و محیط زیست طبیعی و تخریب آن می شود. امروزه بیش از هر زمان دیگری به دلایلی همچون نابودی یا تخریب جنگل های وسیع، افزایش گازهای گلخانه ای، گرم شدن تدریجی زمین، آلودگی های آب، هوا و غیره نیاز به برنامه های حافظت زیست محیطی بیشتر احساس می شود. وجود سازمان های مردم نهاد (سمن) نقش مهمی را در جوامع شهری ایفا می کند. ارتباط مردم با دولت ها و جلب مشارکت هر چه بیشتر در امور مختلف از طریق نهادهایی به نام سازمانهای مردم نهاد انجام می شود. این سازمانها در واقع شرکلیی برای تحقق توسعه پایدار محسوب می شوند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است و نتایج حاصله از آن حاکی است که برای دستیابی به توسعه پایدار، حفاظت از منابع طبیعی شامل جنگلها و مراتع به عنوان بستر توسعه و زیربنای برنامه های سازندگی از همیت ویژه ای برخوردار است. پیشنهادات ارائه شده در این پژوهش عبارت است از گسترش فرهنگ حفظ محیط زیست با توجه به مشارکت های مردمی در دراز مدت موجب بهبود وضعیت محیط زیست و توسعه پایدار در کشور، حفاظت از منابع محیط زیست در رابطه با منابع تجدیدپذیر، اطلاع رسانی مناسب سازمان های مردم نهاد زیست محیطی به مردم، مطالعه و بررسی عملکرد سازمان های مردم نهاد زیست محیطی موفق دنیا و الگوبرداری از آنها و غیره اشاره کرد.

محیط زیست، مشارکت، سازمانهای مردم نهاد، توسعه پایدار