بررسی رابطه ی بین سبک های مدیریت تعارض و رضایت شغلی کارکنان در دانشگاه رازی کرمانشاه

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه ی بین سبک های مدیریت تعارض با رضایت شغلی از دیدگاه کارکنان دانشگاه رازی کرمانشاه می باشد. روش تحقیق مور د استفاده در این -پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است و داده های مورد استفاده نیز از نوع داده های مقطعی هستند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه رضایت شغلی و مدیریت تعارض استفاد -شده است. برای تعیین روایی پرسش نامه ها از روش تحلیل محتوا استفاده شده است. پایایی پرسشنامه ها نیز از طریق دو نیمه کردن آنها و تعیین ضریب همبستگی بین آنها مورد بررسی قرار گرفته است. ضریب همبستگی برای پرسشنامه رضایت شغلی به میزان 865/0 و برای پرسش نامه سبک های مدیریت تعارض 855/0 می باشد. جامعه آماری این پژوهش کارکنان دانشگاه رازی کرمانشاه می باشد که تعداد آنها 979 نفر است. از بین آنها تعداد 100 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. فرضیه ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج بدست آمده نشان داد که بین سبک های مختلف مدیریت تعارض شامل همکاری، گذشت، مصالحه و اجتناب با میزان رضایت شغلی کارکنان در دانشگاه رازی-کرمانشاه رابطه معنیداری وجود دارد. بکارگیری سبک های همکاری، گذشت و مصالحه -باعث افزایش میزان رضایت شغلی کارکنان می گردد و بکارگیری سبک اجتناب باعث کاهش میزان رضایت شغلی کارکنان می گردد. بین سبک رقابت و رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود ندارد

Keywords:

مدیریت تعارض , رضایت شغلی , سبک همکاری , سبک مصالحه , سبک گذشت , سبک اجتناب