ابوالفضل نجاریان نوش آبادی - کارشناس ارشدروان شناسی بالینی،دانشکده علوم انسانی و مطالعات اجتماعی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
فاطمه قربانی - کارشناس ارشد مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی تهران
الهام رافعی - کارشناس ارشد مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی تهران
حسین مهرآبادی - دانشجوی کارشناس ارشد مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران

کمالگرایی معمولا با تلاش برای بی عیب بودن و وضع استانداردهای بسیار بالا برای عملکرد مشخص می شود و با گرایش به ارزیابی منتقدانه رفتارخود و دیگران همراه است. دانش آموزان تیزهوش گروهی هستند که مساله کمالگرایی در آنها بسیار دیده می شود. به نظر می رسد با استفاده ازمشاوره گروهی بتوان اثری مطلوب بر باورهای غیرمنطقی که اکثر کمالگرایان دچار آن هستند بگذاریم و از فشارهای آن کم کنیم. این پژوهش ازنوع نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود جامعه تمام دانش آموزان تیزهوش شهرستان آران و بیدگل که از بین آنها) 33 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید روش نمونه گیری از نوع تصادفی خوشهای و برای سنجش کمالگرایی از پرسشنامه کمالگرایی هیل) 2334 استفاده گردید و مشاوره گروهی شناختی رفتاری در هشت جلسه برگزار شد. برای تجزیه تحلیل نتایج از تحلیل کوواریانس استفاده و نتایج نشان می دهد که مشاوره گروهی شناختی رفتاری کمالگرایی را کاهش داده ست و برای خرده مقیاسهای نظم و سازماندهی، حساسیت بین فردی واستانداردهای بالا برای دیگران تفاوت معنادار مشاهده شد. مشاوره گروهی شناختی رفتاری بر باورهای غیرمنطقی و بعضی از متغیرهای میانجی گر از قبیل شناختها و نگرشهای دانش آموزان کمالگرا اثر می گذارد و با دراختیار گذاشتن افکار و باورهای درست جایگزین, افراد را برای تغییر رفتار آماده می سازد بنابراین برای کاهش کمالگرایی دانش آموزان تیزهوش می توان از این روش استفاده نمود

کمالگرایی، تیزهوشی، مشاوره گروهی شناختی رفتاری