بررسی نقش سرمایه اجتماعی در کاهش فساد شهری؛ مطالعه موردی: شهر اصفهان

در سالهای اخیر شاهد ورود واژه سرمایه اجتماعی در گفتمانهای جامعه شناسی، علوم اجتماعی، اقتصاد و علوم سیاسی بودهایم . تمرکز بر مقوله سرمایه اجتماعی به دلیل نقشی است که، سرمایه اجتماعی در تولید و افزایش سرمایه های انسانی و فساد شهری ایفا میکند . به همین دلیلامروزه در بررسی و تدوین شاخصهای اجتماعی توسعه و فساد شهری توسط سازمانهای معتبر جهانی، سرمایه اجتماعی پایگاه خاصی را به خوداختصاص داده است . سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از پیش شرطهای لازم برای جلوگیری از فساد شهری دارای عناصری چون اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی،انسجام اجتماعی، شبکههای اجتماعی و هنجارهای اجتماعی می باشدکه، میزان هر یک از این مولفهها در جوامع مختلف متفاوت است. مقاله حاضر به بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی برحسب مولفههای مشارکت اجتماعی، انسجام اجتماعی و هنجارهای اجتماعی برفساد شهری پرداخته است. طی یک پژوهش میدانی نقش سرمایه اجتماعی در فساد شهری اصفهان در قالب طیف لیکرت مورد سنجش قرار گرفته است. بدین منظور 483نفر به شیوه سهمیه ای متناسب با حجم از بین شهروندان 51 سال به بالای ساکن مناطق شهر اصفهان مورد مطالعه قرار گرفتند. در نهایت از تحلیل رابطه بین سرمایه اجتماعی و فساد شهری نتایج زیر به دست آمد: بین میزان انسجام اجتماعی در بین شهروندان و پدیداری توسعه شهری رابطه معناداری وجود دارد. بین میزان مشارکت اجتماعی و پدیداری فساد شهری با سطح معنی داری بالا و سطح خطای کمتر از 1 درصد، رابطه معنی دار مشاهده شد. نتایج بدست آمده نشان میدهد که بین کیفیت هنجارهای اجتماعی و نظام ارزشی جامعه و پدیداری فساد شهری همبستگی وجود دارد. در کل می توان گفت هر چه میزان انسجام اجتماعی، مشارکت اجتماعی ،کیفیت هنجارهای اجتماعی و سرمایه اجتماعی میان شهروندان بیشتر باشد میزان فساد شهری نیز پایین تر خواهد بود.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , اعتماد اجتماعی , مشارکت اجتماعی , شبکه های اجتماعی , هنجارهای اجتماعی , فساد شهری