مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی ولز و شناختی رفتاری درکاهش پرخاشگری دانش آموزان پسرمقطع متوسطه شهر اصفهان

هدف این پژوهش بررسی مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی ولز و شناختی رفتاری در کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر اصفهان بود. روش: این پژوهش، آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهشی این تحقیق را کلیه دانش آموزان دبیرستانی سال تحصیلی 1393-1392 شهر اصفهان تشکیل داده بودند. نمونه گیری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انجام گرفت که در مجموع 45 نفر از افرادی که نمرات بالایی را در پرسشنامه پرخاشگری باس و پری (1992)کسب کردند به طور تصادفی در دوگروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. سپس 10 جلسه آموزش شناختی- رفتاری برای گروه اول و 8 جلسه آموزش درمان فراشناختی برگرفته از طرح درمانی ولز برای گروه آزمایشی دوم برگزار گردید و بر روی گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. در پایان از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، پرسشنامه پرخاشگری باس و پری بود.یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین نمرات پرخاشگری پس آزمون دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد(05/0P<). همچنین نتایج آزمون مقایسه های چندگانه بونفرونی نشان داد که بین میزان اثربخشی دو روش در کاهش پرخاشگری تفاوت معنادار وجود دارد و درمان شناختی – رفتاری موثر تر واقع شده است (05/0P<). نتایج این پژوهش نشان داد که درمان فراشناختی و شناختی و رفتاری می توانند به عنوان درمان موثری در کاهش سطح پرخاشگری دانش آموزان به کار برده شود.

Keywords:

درمان فراشناختی , درمان شناختی , رفتاری , پرخاشگر