ژیار رفاعی - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته تکنولوژی آموزشی،
شیواز رفاعی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته شیمی کاربردی

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت های فراشناختی بر خود کارآمدی دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی صورت گرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه و روش اجرا از گروه پژوهش های نیمه تجربی با گروه آزمایش و کنترل و اجرای پیش آزمون – پس آزمون است. جامعه ی مورد مطالعه در این پژوهش دانش آموزان دختر سال دوم راهنمایی ناحیه ی دو شهرستان سنندج در سال تحصیلی 92-91 و نمونه ی مورد مطالعه شامل دو کلاس و به تعداد 50 نفر از دانش آموزان جامعه ی آماری است که به شیوه ی «نمونه ی در دسترس» انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری متغیرهای مورد مطالعه بر اساس اهداف پژوهش، مقیاس استاندارد خود کارآمدی شرر و مادوکس (1982) می باشد. روایی و پایایی این ابزار در مطالعات پیشین تعیین و در پژوهش حاضر نیز به شیوه ی بازآزمایی با فاصله ی زمانی 3 هفته بر روی تعداد 24 نفر و با محاسبه ی ضریب همبستگی نتایج داده های دو آزمون معادل 89/0 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده های حاصل در قالب آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که کاربرد آموزش مهارت های فراشناختی بر ارتقاء سطح مهارت خود کارآمدی و خرده مؤلفه های آن در دانش آموزان مورد مطالعه مورد تأیید قرار گرفت. میزان این تأثیر گذاری در مهارت خود کارآمدی (001/0>P)، با مجذور اتای محاسبه شده برابر 278/0، خرده مهارت های میل به آغازگری، میل به گسترش رفتار برای کامل کردن تکلیف و مقاومت در رویارویی با موانع (05/0>P)، و به ترتیب ضریب اتای محاسبه شده برای هر مؤلفه برابر 086/0، 090/0، و 082/0 بوده است.

فراشناخت، مهارت های فراشناختی، خود کارآمدی، دوره راهنمایی